روز ملی بهداشت محیط

قبل از هر چیز روز ملی بهداشت محیط رو به همه دوستان تبریک میگم.ولی یه موضوع باعث میشه هر سال که این روز رو تبریک میگم.شادی ته قلبم با یه غم همراه باشه .

1- غم این که چرا دوستان بهداشت محیط تا این اندازه در مسایل فنی حرف برای گفتن کم دارند.این موضوع رو چندین بار دیگه هم توی چندتا پست گذاشتم و گله کردم ولی تنها کاری که از دستم بر میاد اینه که باز تکرار کنم. کاش حداقل دوره های خصوصی یا دوره های ضمن خدمتی باشه که قابلیتهای لازم رو برای مهندس بودن!!! به دوستان و البته بنده آموزش بدن. به امید روزی که این اتفاق بیافته.البته راهکارهای این امر به دست خود ماهاست.بهتره از خواب غفلت بیدار بشیم.

2- چرا هر سال تنها در یک روز به یاد بهداشت محیط می افتیم و آن هم در حد و اندازه حرف و تبریک و ارایه وعده ها و چرا کاری برای حل مشکل فارغ التحصیلان این رشته نمیشه(هرچند از حق نگذریم در چند سال اخیر کارهایی انجام شده از جمله تصویب عنوان مهندسی کارشناسی بهداشت محیط ، واگذاری کنترل بهداشتی اماکن به بخش خصوصی ، همترازی جایگاه بهداشت محیط در رتبه بندی شرکت های مهندسی مشاور، تصویب رشته های جدید مرتبط با بهداشت محیط  ولی کافی و جوابگو نیست)

به امید روزهای بهتر