محصولات تراریخته و سرطان

به دنبال مشاهده مطلبی در تلگرام یکی از گروههای بهداشت محیطی مطلب زیر رو از سایت فردا انتخاب کردم و برای اطلاع رسانی منتشر میکنم.

معرفی محصولات دستکاری شده ژنتیک (تراریخته)

عنوان موادغذایی تراریخته (دستکاری شده ژنتیکی) به محصولاتی اتلاق می‌شود که از انتقال یک یا چند ژن بین دو نوع موجود زنده مختلف به وجود می‌آید؛ انتقال ژن می‌تواند خاصیتی از انتقال دهنده را برای موجود پذیرنده‌ ژن به ارمغان بیاورد. برای مثال ژن مقاومت به سرما از یک «ماهی» گرفته شده و به گوجه‌فرنگی انتقال می‌یابد؛ در نتیجه‌ی این فرایند گوجه دستکاری شده جدیدی به‌وجود می‌آید که از خواص جدیدی برخوردار است.

گرچه این محصولات می‌تواند از محسنات کوچکی مانند پرمحصولی (در حد چند درصد)، و مقاومت مختصر نسبت به آفات بهره‌مند باشد، اما مطالعات به‌روشنی نشان می‌دهد که مصرف درازمدت این محصولات می‌تواند مشکلات جدی هم برای سلامتی انسانها و هم برای چرخه طبیعی اکوسیستمها به‌وجود آورد؛ چرخه‌ای از حیات که طی میلیونها سال گذشته، به روال طبیعی خود ادامه داده است. (می‌دانیم در طبیعت هرگز این‌چنین لقاحی بین موجودات مختلف اتفاق نمی‌افتد.)

حصولات تراریخته در جهان

خطرناکترین مورد درباره این محصولات، عدم‌شناسایی و یا لاپوشانی عوارض، به‌نفع مقاصد سازمانهای تجاری و سیاسی جهان و احتمال بروز عوارض بسیار شدید و غیرقابل بازگشت طی طولانی مدت، در نسلهای بعدی کشورهای هدف از جمله ایران است.

بسیاری از کشورهای جهان، از جمله سراسر اتحادیه اروپا، و رژیم صهیونیستی تولید محصولات تراریخته را کاملاً ممنوع کرده‌اند. در اثر اعمال اقدامات احتیاط‌آمیز طی 40 سال گذشته «تنها ٢٨ کشور» و آن هم با ملاحظاتی کشت این محصولات را انجام می‌دهند؛ ضمن اینکه کشت حدود 90 درصد از این محصولات تنها در 5 کشور امریکا، کانادا، برزیل، آرژانتین و چین و 10 درصد باقیمانده در کشورهای دیگر صورت می‌گیرد. (این کشورها قلمرو کمپانیهایی مانند راکفلر به‌شمار می‌روند.) همچنین

مشکل پرندگان انبارهای مواد غذایی

• سلام دوستان و همراهان گرامی وبلاگ

• یکی از کارکردهای انتشار در فضای مجازی بهره گیری از نظرات و اطلاعات دوستان مجازی هست. به همین خاطر امروز هم از جهت اعلام اینکه این وبلاگ هر چند افتان وخیزان داره به به زندگی خودش ادامه میده و هم از این جهت که خواستم کمکی بگیرم برای رفع مشکلی که در چند وقت اخیر به اون برخوردم این پست رو منتشر کردم. و اما مشکل چیه :

مبارزه با حشرات

در رابطه با اصول مبارزه با حشرات باید بدانیم :

این موجودات خود به دو بخش جداگانه تقسیم می‌شوند، دسته اول موجوداتی که مستقیماً عوامل بیماری‌را همچون میکروب‌ها، کیست‌ها و تخم کرم‌ها را از منابع آلودگی همچون فضولات حیوانی ، انسانی و انواع زباله از طریق کرک‌ها ، دهان و موهای پایشان به مواد خوراکی سالم منتقل می‌کنند. دسته دوم نیز موجودات موذی هستند که عوامل بیماری‌زا را با گزش فرد از داخل خون فرد بیمار به فرد سالم منتقل می‌کنند که ازاین جمله می‌توان به انواع پشه اشاره کرد که باعث انتقال بیماری مالاریا و سالک از فرد بیمار به فرد سالم می‌شوند. آنچه مسلم است دفع غیربهداشتی زباله‌ها و مواد زاید مصرفی انسان ، فضولات ، فاضلاب‌ها و عدم حفاظت پس مانده‌های خوراکی و ضایعات آشپزخانه و نیزدفع غیراصولی مدفوع که منبع تغذیه مناسبی برای انواع سوسک‌ها ومگس‌ها است از جمله عواملی هستند که محیط را برای فعالیت حیوانات موذی مستعد می‌کند.

امروز  فایلی (در مسیری جدید) در خصوص مبارزه شیمیایی و غیر شیمیایی با حشرات برای دانلود قرار میدهم.

این فایل تهیه شده در معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.

دریافت

سرگردانی زباله های عفونی

سرگردانی زباله های عفونی بین شهرداری و وزارت بهداشت
دود چالش بین سازمانی و مخلوط شدن زباله های خطرناک بیمارستانی با زباله های عادی به چشم مردم می رود



قصه اش جدید نیست، اما مصیبت های پیامدش همچنان تازه و جدی است. شاید اگر از یک کارشناس نظام سلامت بخواهید فهرست ده ماده خطرناک و آلوده را نام ببرد، شک نکنید یکی از آنها زباله های بیمارستانی خواهد بود.
    در شرایطی که در کشورهای توسعه یافته، بحرانی به نام دفع زباله های بیمارستانی وجود ندارد، اما در کشور ما سال های سال است این مشکل حل نشده، باقی مانده و عوارض جبران ناپذیری بر سلامت شهروندان برجای گذاشته است.
    این وسط، زباله های بیمارستانی مثل سنگی تیپا خورده بین سازمان های متولی، پاسکاری می شود و کسی مسئولیت کامل دفع این زباله ها را به عهده نمی گیرد.
    از یک سو، رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت گلایه کرده شهرداری در زمینه تفکیک زباله های عفونی از دیگر زباله های بیمارستانی بخوبی عمل نمی کند. این در حالی است که به گفته این مقام مسئول، بیمارستان ها کار تفکیک این زباله ها از یکدیگر را بخوبی انجام می دهند.
    خسرو صادق نیت به ایسنا توضیح داده که متاسفانه شهرداری هنگام تحویل زباله ها از بیمارستان ها، زحمت بیمارستان ها در تفکیک زباله ها را کاملابی اثر کرده و دوباره زباله های عفونی و عادی را با هم ادغام و به صورت مخلوط منتقل می کند.
    اما از سوی دیگر، شهرداری این حرف ها را قبول ندارد و بارها تاکید کرده است که بر اساس قانون، کار بی خطرسازی زباله های خطرناک با همان سازمانی است که آن زباله ها را تولید کرده و کار شهرداری فقط حمل این زباله هاست؛ آن هم به شرطی که زباله های بیمارستانی به صورت کاملااستاندارد، بی خطر شده باشد.
    حالادر این بین که نه شهرداری و نه بیمارستان ها از موضع خود کوتاه نمی آیند، مردم باید قربانی دفن غیراصولی زباله های خطرناک بیمارستانی شوند.
    هر زباله ای اعم از پسماندهای عفونی و ابزار تیز و برنده مورد استفاده در پزشکی به عنوان زباله های بیمارستانی به حساب می آیند. حال اگر همین زباله ها با استفاده از دستگاه های مجهز، بی خطر نشوند و در همین حالت مثلادر آب ریخته یا در دل خاک دفن شوند، در نتیجه همین آلودگی به آب و خاک سرایت پیدا می کند و از همین طریق هم می تواند همان آلودگی را به گیاه، حیوان و انسان منتقل کند.
   
    این شکل از بی خطرسازی اصولی نیست
    گرچه رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت می گوید بیش از 90 درصد بیمارستان های کشور به دستگاه های بی خطرسازی زباله مجهزند و این دستگاه ها بخوبی کار بی خطر کردن پسماندهای بیمارستانی را انجام می دهند، اما بسیاری از کارشناسان، این گونه اظهارنظرهای وزارت بهداشت را اغراق آمیز می دانند.
    محمد حقانی، رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران، تاکید می کند حتی اگر حرف های مسئولان وزارت بهداشت را هم قبول کنیم، باز هم 10 درصد از بیمارستان های کشور، دستگاه بی خطرساز زباله ندارند، در حالی که حتی اگر یک درصد از بیمارستان های ما هم به این امکانات مجهز نباشد، همین یک درصد هم بسیار خطرناک است و می تواند سلامت بسیاری از شهروندان را به خطر بیندازد.
    این مقام مسئول عنوان می کند تجهیزات اتوکلاو یا همان دستگاه های بی خطرساز زباله که بیمارستان ها از آن استفاده می کنند، فقط بین 15 تا 25 درصد می تواند زباله ها را بی خطر کند.
    در حقیقت، دستگاه هایی که بیمارستان ها از آن برای مدیریت پسماندهای بیمارستانی استفاده می کنند، به قول حقانی با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد و نمی تواند همه خطرات این زباله ها را از بین ببرد.
    
    دستگاه های زباله سوز؛ کلید حل بحران
    بر اساس قانون مدیریت پسماندها که سال 83 تصویب شد، وظیفه امحای بهداشتی پسماندهای خطرناک به عهده همان سازمانی است که آن زباله ها را تولید کرده است؛ مثلابرای پسماندهای کشاورزی یا پسماندهای صنعتی، باید وزارت کشاورزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت پاسخگو باشد.
    اما مشکل اینجاست که بیمارستان ها، این قانون را نصفه نیمه اجرا می کنند؛ بماند که براساس آمارهای خود وزارت بهداشت، 10 درصد از بیمارستان ها اصلااین قانون را رعایت نمی کنند.
    رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران، تصریح می کند، تنها راه رفع مشکل پسماندهای بیمارستانی این است که همه بیمارستان ها از دستگاه های زباله سوز استفاده کنند، اما هم اکنون به گفته حقانی، هیچ کدام از بیمارستان های پایتخت به دستگاه زباله سوز استاندارد دسترسی ندارند.
    
    مشکل فقط در حمل زباله ها نیست
    اگر فرض کنیم مشکل حمل زباله های بیمارستانی هم حل شود، یعنی زباله های بیمارستانی با کمترین خطر حمل شوند و زباله های دیگر را هم آلوده نکنند، اما باز هم مشکل دفن اصولی این زباله ها سرجایش باقی می ماند.
    مشکل دیگری که برخی کارشناسان مطرح می کنند، این است که با بی خطرسازی زباله ها با دستگاه های اتوکلاو، این زباله ها پس از مدت زمان معینی، دوباره پرخطر و عفونی می شوند و می توانند دیگر زباله ها را آلوده کنند.
    به همین دلایل است که گفته می شود مشکل پسماندهای بیمارستانی و جلوگیری از خطرات پرشمار آنها با تخصیص بودجه ای 100 میلیارد تومانی حل می شود. مثلایک دستگاه زباله سوز بزرگ و 60 تا 70 تنی برای همه بیمارستان های تهران کفایت می کند. یعنی اگر در وهله اول، مشکل حمل اصولی زباله های پایتخت حل شود، در وهله دوم می توان با استفاده از یک دستگاه زباله سوز بزرگ، مشکل دفن بهداشتی این زباله ها را هم رفع کرد.
    از سوی دیگر، قرار هم نیست همه این پول را دولت یا شهرداری پرداخت کند. حقانی یادآوری می کند بخش خصوصی این آمادگی و توان را دارد که در این بخش سرمایه گذاری کند و فقط ما باید از کمک آنها استفاده کنیم.
    بر اساس آمارهای شورای شهر تهران، روزانه 450 تن زباله بیمارستانی در کل کشور تولید می شود که 90 تن از این 450 تن را هم بیمارستان های پایتخت تولید می کنند. اگر این آمار را در تعداد روزهای سال ضرب کنید، آمار بسیار قابل تامل و نگران کننده ای خواهد شد.
    حالادر این شرایط فرض کنید اختصاص 100 میلیارد تومان برای جلوگیری از پیامدهای جبران ناپذیر این حجم عظیم از زباله های بیمارستانی در پایتخت و اختصاص مبالغی اینچنینی در هر استان، بیشتر از آن که هزینه تلقی شود، نوعی سرمایه گذاری برای پیشگیری از بیماری ها و سرمایه گذاری برای ارتقای نظام سلامت است؛ طوری که اگر این کار را نکنیم و این سرمایه گذاری معقول را انجام ندهیم، آن وقت مجبور می شویم چند برابر این مبالغ را صرف دوا و درمان بیماران یا صرف حذف آلودگی های آب و خاک کنیم.
    
    اولین زباله سوز بیمارستانی در راه است
    دستگاه های زباله سوز به دلیل آلودگی هایی که در پی دارد، نمی تواند در مناطق شهری مستقر شود و باید حتما در خارج از شهر استقرار یابد. خبر خوب این است که همین چند هفته قبل، معاون شهردار تهران از همکاری وزارت بهداشت و شهرداری تهران در نصب اولین زباله سوز خبر داد و عنوان کرد که براساس قانون، دستگاه زباله سوز بیمارستانی را خارج از محدوده شهری می سازیم.
    آن طور که مجتبی عبداللهی به ایسنا توضیح داده است براساس سخنان وزیر بهداشت، قرار است 50 درصد هزینه ساخت زباله سوز بیمارستانی توسط مدیریت شهری تهران تامین شود.
    همچنین طبق توافق های صورت گرفته، اولین دستگاه زباله سوز بیمارستانی با مشارکت بخش خصوصی و وزارت بهداشت، احداث می شود.
    بر اساس توافق صورت گرفته، در بحث هزینه ها نیز قرار است 50 درصد را شهرداری و 50 درصد را وزارت بهداشت تقبل کند و برای قانونی شدن این موضوع هم به گفته عبداللهی، قرار است این طرح در شورای اسلامی شهر تهران نیز مطرح شود.

نویسنده: امین جلالوند

7/3/94
 روزنامه جام جم > شماره 4269

آموزش دریافت کتاب های لاتین کمیاب از اینترنت

 

برای دانلود کتاب می توانید ازز کتابخانه الکترونیک به آدرس http://en.bookfi.org/ استفاده کنید.

کافیست نام کامل کتاب را نوشته و کلید سرچ را بزنید.

مزیت این سایت نسبت به سایت های مشابه (libgen.info و gen.lib.rus.ec و library.nu ) در این است که دانلود کتاب دو مرحله‌ای نیست، و مستقیم از روی هاست خود سایت برداشت می‌شود.

در صورت بروز مشکل در قسمت نظرات مطرح نمایید.

منبع :

http://watereng.blog.ir/

 

کوه شاه آزاد شد

عصر دیروز مورخ 13/6/93 همایش کشوری آزاد سازی کوه شاه در روستای باغفخروئیه بافت برگزار گردید.در این همایش که از ساعت 7 عصر روز پنجشنبه برگزار گردید اعضای چندین هیات کوه نوردی از استان و تعداد کثیری از دوستداران محیط زیست و همچنین مردم و مسئولین شهرستان حضور داشتند.

این همایش که به مناسبت جلوگیری از فعالیت معدن کاوی در دل کوه شناخته شده کوه شاه (کوه کوشا (کوه شاه بافت) با ارتفاع بیش از ۴۳۷۴متر در ۳۰ کیلومتری شمال بافت قرار دارد)بدون در نظر گرفتن مسائل و احتیاطات زیست محیطی از سالهای قبل شروع شده بود برگزار شد و در حقیقت پیامی بود به همه طبیعت دوستان و علاقمندان به مسائل زیست محیطی که با همدلی و اتحاد میتوان در مقابل صاحبان ثروت ایستاد حتی اگر مسئولین حمایت جدی نکنند.

عکسهای زیر توسط بنده با دوربین کانون اس 95 گرفته شده .

از راست به چپ:

خودم - دوست عزیزم آقای مهدیپور دانشجوی دکتری بهداشت محیط - آقای امیر تیموری فعال محیط زیست

شادی مردم و دوستداران محیط زیست

حضور نماینده شهرستانهای بافت رابر و ارزوئیه

حضور خانم رفیع پور بخشدار مرکزی اسبق بافت که حامل پیام خانم ابتکار رئیس سازمان محیط زیست کشور بود

جناب آقای هرندی فعال محیط زیست و وبلاگ نویس بافتی

عکسی که شیرینی تلاش مردمی و عنایت حضرت حق به مردم باقت را به تصویر کشیده

نشت گازوئیل در چشمه های «بزنجان»

نزدیک به یک ماه از نشت شدید گازوئیل در آب های زیرزمینی بزنجان می گذرد و اکنون رودخانه، چشمه ها و چاه های این شهر را نیز در برگرفته و موجب آلودگی شدید زیست محیطی شده است.
    به گزارش خبرگزاری مهر، شهر بزنجان از توابع شهرستان بافت یکی از شهرهای استان کرمان محسوب می شود و عمده فعالیت اقتصادی مردمان این شهر که بیشتر شامل خانه باغ است، کشاورزی است.
    این شهر در کنار دره ای قرار گرفته که رودخانه ای در بستر آن جریان دارد و شهر بزنجان را که مملو از باغ های گردو و انواع میوه های سردسیری است به یکی از شهرهای زیبای استان کرمان تبدیل کرده است.
    طبیعت بکر و دست نخورده این شهر در حالی شهره عام و خاص است که بافت سنتی زندگی در این شهر کوچک همچنان حفظ شده و از کمترین آلودگی های زیست محیطی برخوردار است.
    با این وجود بسیاری از خانه های این شهر از آب لوله کشی نیز برخوردار است، اما به دلیل عادت کردن مردم به استفاده از چاه های آب برای آبیاری درختان بخش قابل توجهی از آب مورد نیاز خانوارهای بزنجانی از چاه های آب تامین می شود.
    اما این شهر کوچک و آرام طی ماه گذشته شاهد پدیده ای نادر بوده است، مردم شهر بتدریج شاهد پر شدن چاه های آب کشاورزی از گازوئیل هستند. به طوری که ابتدا بخشی از چاه های آب شاهد نشت گازوئیل بود، اما هم اکنون عمده چیزی که از چاه ها خارج می شود، گازوئیل است.
    به طوری که حتی به سادگی می توان گازوئیل خارج شده از این چاه ها را آتش زد.

    شدت آلودگی به حدی افزایش یــافته که...