دانلود آموزش spss 19

اس‌پی‌اس‌اس نام یک نرم‌افزار رایانه‌ای است که برای تحلیل‌های آماری به کار می‌رود. «اس‌پی‌اس‌اس» مخفف Sciences Statistical Package for the Social «بستهٔ آماری برای علوم اجتماعی» است. پس از خریداری شدن شرکت سازنده ان IBM در 28 جولای 2009 ان را با نام PASW که مخفف Predictive Analytics SoftWare است منتشر شد. اما در نسخه 19 دوباره نام SPSS Statistics را اختیار کرد.

نخستین نسخهٔ این نرم‌افزار در سال ۱۹۶۸  منتشر شد، که سپس به یک کارشناس ارشد علوم سیاسی در در دانشگاه استانفورد، و اکنون استاد محقق در دانشکدهٔ علوم سیاسی دانشگاه استانفورد و استاد بازنشستهٔ علوم سیاسی در دانشگاه شیکاگو بوده‌است.

 

آماری که نرم‌افزار پایه شامل می‌شود:

- آمار توصیفی: جدول‌بندی شطرنجی، بسامدها، توصیفات، کاوش، آمار توصیفی نسبی
- آمار دومتغیری: میانه‌ها، آزمون تی، تحلیل پراکنش، همبستگی، آزمون‌های غیرپارامتری
- پیش‌بینی برآمدهای عددی: برگشت خطی
- پیش‌بینی برای تشخیص گروه‌ها: تحلیل عاملی، تحلیل خوشه‌ای، جداکننده

 

در تحلیل داده ها با استفاده از اس‌پی‌اس‌اس، سه مرحلهٔ اساسی وجود دارد. نخست باید داده‌های خام را وارد کنید و آن‌ها را در یک پرونده ذخیره نمایید. دوم باید تحلیل مورد نیاز را برگزینید و آن را مشخص کنید. سوم برونداد را وارسی کنید.

جهت استفاده از فایلهای pdf آموزشی ورژن 19 برای دوستان رشته بهداشت محیط و محیط زیست میتوانید از لینکهای زیر جلد اول و دوم را دانلود کنید                                                   

جلد 1
عنوان: spss 1
حجم: 2.81 مگابایت
توضیحات: توضیحات: فایل پی دی اف جلد اول آموزش spss جلد اول

جلد 2
عنوان: spss2
حجم: 1.12 مگابایت
توضیحات: توضیحات: فایل پی دی اف جلد اول آموزش spss جلد دوم

  

مبارزه با حشرات

در رابطه با اصول مبارزه با حشرات باید بدانیم :

این موجودات خود به دو بخش جداگانه تقسیم می‌شوند، دسته اول موجوداتی که مستقیماً عوامل بیماری‌را همچون میکروب‌ها، کیست‌ها و تخم کرم‌ها را از منابع آلودگی همچون فضولات حیوانی ، انسانی و انواع زباله از طریق کرک‌ها ، دهان و موهای پایشان به مواد خوراکی سالم منتقل می‌کنند. دسته دوم نیز موجودات موذی هستند که عوامل بیماری‌زا را با گزش فرد از داخل خون فرد بیمار به فرد سالم منتقل می‌کنند که ازاین جمله می‌توان به انواع پشه اشاره کرد که باعث انتقال بیماری مالاریا و سالک از فرد بیمار به فرد سالم می‌شوند. آنچه مسلم است دفع غیربهداشتی زباله‌ها و مواد زاید مصرفی انسان ، فضولات ، فاضلاب‌ها و عدم حفاظت پس مانده‌های خوراکی و ضایعات آشپزخانه و نیزدفع غیراصولی مدفوع که منبع تغذیه مناسبی برای انواع سوسک‌ها ومگس‌ها است از جمله عواملی هستند که محیط را برای فعالیت حیوانات موذی مستعد می‌کند.

امروز  فایلی (در مسیری جدید) در خصوص مبارزه شیمیایی و غیر شیمیایی با حشرات برای دانلود قرار میدهم.

این فایل تهیه شده در معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی است.

دریافت

سرگردانی زباله های عفونی

سرگردانی زباله های عفونی بین شهرداری و وزارت بهداشت
دود چالش بین سازمانی و مخلوط شدن زباله های خطرناک بیمارستانی با زباله های عادی به چشم مردم می رود



قصه اش جدید نیست، اما مصیبت های پیامدش همچنان تازه و جدی است. شاید اگر از یک کارشناس نظام سلامت بخواهید فهرست ده ماده خطرناک و آلوده را نام ببرد، شک نکنید یکی از آنها زباله های بیمارستانی خواهد بود.
    در شرایطی که در کشورهای توسعه یافته، بحرانی به نام دفع زباله های بیمارستانی وجود ندارد، اما در کشور ما سال های سال است این مشکل حل نشده، باقی مانده و عوارض جبران ناپذیری بر سلامت شهروندان برجای گذاشته است.
    این وسط، زباله های بیمارستانی مثل سنگی تیپا خورده بین سازمان های متولی، پاسکاری می شود و کسی مسئولیت کامل دفع این زباله ها را به عهده نمی گیرد.
    از یک سو، رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت گلایه کرده شهرداری در زمینه تفکیک زباله های عفونی از دیگر زباله های بیمارستانی بخوبی عمل نمی کند. این در حالی است که به گفته این مقام مسئول، بیمارستان ها کار تفکیک این زباله ها از یکدیگر را بخوبی انجام می دهند.
    خسرو صادق نیت به ایسنا توضیح داده که متاسفانه شهرداری هنگام تحویل زباله ها از بیمارستان ها، زحمت بیمارستان ها در تفکیک زباله ها را کاملابی اثر کرده و دوباره زباله های عفونی و عادی را با هم ادغام و به صورت مخلوط منتقل می کند.
    اما از سوی دیگر، شهرداری این حرف ها را قبول ندارد و بارها تاکید کرده است که بر اساس قانون، کار بی خطرسازی زباله های خطرناک با همان سازمانی است که آن زباله ها را تولید کرده و کار شهرداری فقط حمل این زباله هاست؛ آن هم به شرطی که زباله های بیمارستانی به صورت کاملااستاندارد، بی خطر شده باشد.
    حالادر این بین که نه شهرداری و نه بیمارستان ها از موضع خود کوتاه نمی آیند، مردم باید قربانی دفن غیراصولی زباله های خطرناک بیمارستانی شوند.
    هر زباله ای اعم از پسماندهای عفونی و ابزار تیز و برنده مورد استفاده در پزشکی به عنوان زباله های بیمارستانی به حساب می آیند. حال اگر همین زباله ها با استفاده از دستگاه های مجهز، بی خطر نشوند و در همین حالت مثلادر آب ریخته یا در دل خاک دفن شوند، در نتیجه همین آلودگی به آب و خاک سرایت پیدا می کند و از همین طریق هم می تواند همان آلودگی را به گیاه، حیوان و انسان منتقل کند.
   
    این شکل از بی خطرسازی اصولی نیست
    گرچه رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت می گوید بیش از 90 درصد بیمارستان های کشور به دستگاه های بی خطرسازی زباله مجهزند و این دستگاه ها بخوبی کار بی خطر کردن پسماندهای بیمارستانی را انجام می دهند، اما بسیاری از کارشناسان، این گونه اظهارنظرهای وزارت بهداشت را اغراق آمیز می دانند.
    محمد حقانی، رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران، تاکید می کند حتی اگر حرف های مسئولان وزارت بهداشت را هم قبول کنیم، باز هم 10 درصد از بیمارستان های کشور، دستگاه بی خطرساز زباله ندارند، در حالی که حتی اگر یک درصد از بیمارستان های ما هم به این امکانات مجهز نباشد، همین یک درصد هم بسیار خطرناک است و می تواند سلامت بسیاری از شهروندان را به خطر بیندازد.
    این مقام مسئول عنوان می کند تجهیزات اتوکلاو یا همان دستگاه های بی خطرساز زباله که بیمارستان ها از آن استفاده می کنند، فقط بین 15 تا 25 درصد می تواند زباله ها را بی خطر کند.
    در حقیقت، دستگاه هایی که بیمارستان ها از آن برای مدیریت پسماندهای بیمارستانی استفاده می کنند، به قول حقانی با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد و نمی تواند همه خطرات این زباله ها را از بین ببرد.
    
    دستگاه های زباله سوز؛ کلید حل بحران
    بر اساس قانون مدیریت پسماندها که سال 83 تصویب شد، وظیفه امحای بهداشتی پسماندهای خطرناک به عهده همان سازمانی است که آن زباله ها را تولید کرده است؛ مثلابرای پسماندهای کشاورزی یا پسماندهای صنعتی، باید وزارت کشاورزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت پاسخگو باشد.
    اما مشکل اینجاست که بیمارستان ها، این قانون را نصفه نیمه اجرا می کنند؛ بماند که براساس آمارهای خود وزارت بهداشت، 10 درصد از بیمارستان ها اصلااین قانون را رعایت نمی کنند.
    رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران، تصریح می کند، تنها راه رفع مشکل پسماندهای بیمارستانی این است که همه بیمارستان ها از دستگاه های زباله سوز استفاده کنند، اما هم اکنون به گفته حقانی، هیچ کدام از بیمارستان های پایتخت به دستگاه زباله سوز استاندارد دسترسی ندارند.
    
    مشکل فقط در حمل زباله ها نیست
    اگر فرض کنیم مشکل حمل زباله های بیمارستانی هم حل شود، یعنی زباله های بیمارستانی با کمترین خطر حمل شوند و زباله های دیگر را هم آلوده نکنند، اما باز هم مشکل دفن اصولی این زباله ها سرجایش باقی می ماند.
    مشکل دیگری که برخی کارشناسان مطرح می کنند، این است که با بی خطرسازی زباله ها با دستگاه های اتوکلاو، این زباله ها پس از مدت زمان معینی، دوباره پرخطر و عفونی می شوند و می توانند دیگر زباله ها را آلوده کنند.
    به همین دلایل است که گفته می شود مشکل پسماندهای بیمارستانی و جلوگیری از خطرات پرشمار آنها با تخصیص بودجه ای 100 میلیارد تومانی حل می شود. مثلایک دستگاه زباله سوز بزرگ و 60 تا 70 تنی برای همه بیمارستان های تهران کفایت می کند. یعنی اگر در وهله اول، مشکل حمل اصولی زباله های پایتخت حل شود، در وهله دوم می توان با استفاده از یک دستگاه زباله سوز بزرگ، مشکل دفن بهداشتی این زباله ها را هم رفع کرد.
    از سوی دیگر، قرار هم نیست همه این پول را دولت یا شهرداری پرداخت کند. حقانی یادآوری می کند بخش خصوصی این آمادگی و توان را دارد که در این بخش سرمایه گذاری کند و فقط ما باید از کمک آنها استفاده کنیم.
    بر اساس آمارهای شورای شهر تهران، روزانه 450 تن زباله بیمارستانی در کل کشور تولید می شود که 90 تن از این 450 تن را هم بیمارستان های پایتخت تولید می کنند. اگر این آمار را در تعداد روزهای سال ضرب کنید، آمار بسیار قابل تامل و نگران کننده ای خواهد شد.
    حالادر این شرایط فرض کنید اختصاص 100 میلیارد تومان برای جلوگیری از پیامدهای جبران ناپذیر این حجم عظیم از زباله های بیمارستانی در پایتخت و اختصاص مبالغی اینچنینی در هر استان، بیشتر از آن که هزینه تلقی شود، نوعی سرمایه گذاری برای پیشگیری از بیماری ها و سرمایه گذاری برای ارتقای نظام سلامت است؛ طوری که اگر این کار را نکنیم و این سرمایه گذاری معقول را انجام ندهیم، آن وقت مجبور می شویم چند برابر این مبالغ را صرف دوا و درمان بیماران یا صرف حذف آلودگی های آب و خاک کنیم.
    
    اولین زباله سوز بیمارستانی در راه است
    دستگاه های زباله سوز به دلیل آلودگی هایی که در پی دارد، نمی تواند در مناطق شهری مستقر شود و باید حتما در خارج از شهر استقرار یابد. خبر خوب این است که همین چند هفته قبل، معاون شهردار تهران از همکاری وزارت بهداشت و شهرداری تهران در نصب اولین زباله سوز خبر داد و عنوان کرد که براساس قانون، دستگاه زباله سوز بیمارستانی را خارج از محدوده شهری می سازیم.
    آن طور که مجتبی عبداللهی به ایسنا توضیح داده است براساس سخنان وزیر بهداشت، قرار است 50 درصد هزینه ساخت زباله سوز بیمارستانی توسط مدیریت شهری تهران تامین شود.
    همچنین طبق توافق های صورت گرفته، اولین دستگاه زباله سوز بیمارستانی با مشارکت بخش خصوصی و وزارت بهداشت، احداث می شود.
    بر اساس توافق صورت گرفته، در بحث هزینه ها نیز قرار است 50 درصد را شهرداری و 50 درصد را وزارت بهداشت تقبل کند و برای قانونی شدن این موضوع هم به گفته عبداللهی، قرار است این طرح در شورای اسلامی شهر تهران نیز مطرح شود.

نویسنده: امین جلالوند

7/3/94
 روزنامه جام جم > شماره 4269